Hoe beleid onze plannen onderuit haalde
Update april 2025: Deze blog is het vervolg op mijn eerdere blog over investeren in vastgoed en pensioen. Ik vertel je hoe mijn kijk op financiële vrijheid zich de afgelopen jaren heeft ontwikkeld.
Van één keer stuntelen naar vier keer scherp inkopen
Toen we begonnen met investeren, moesten we alles zelf uitzoeken. Hypotheken, regelgeving, verhuur, wat wel en niet handig is qua opzet. De eerste keer is zoeken, de tweede keer wordt het makkelijker, de derde keer weet je wat je doet en de vierde keer denk je: waarom niet meteen zo?
We kregen er lol in. Echt. Het werd een ritme. Geen snel geld, geen flitsinvestering — gewoon iets degelijks opbouwen waar we later wat aan hebben. Met elk pand leer je bij. En als er iets fijn voelt, is het dat: ergens beter in worden. Steeds iets zekerder. Iets zelfstandiger. Vrijer.
Tot de regels veranderden (en de logica verdween)
Het ging lekker. En toen kwam de overheid. Met nieuwe regels, nieuwe plafonds, nieuwe beperkingen. Want hé, iemand moet de markt even “eerlijk” maken. De toon was duidelijk: particuliere verhuurders zijn een probleem.
De uitwerking? Je stopt dertig procent eigen geld in een woning. Daar heb je een hypotheek op en je verhuurt. En ineens mag je — door een puntensysteem dat werkelijk nergens op slaat — niet genoeg huur vragen om je vastgoed kosten te dekken.
Serieus?
Dan wordt investeren geen plan meer, maar een soort morele boetedoening. Je mag een woning kopen, verbouwen, inrichten, onderhouden… en er dan op toeleggen. Omdat iemand op een ministerie heeft besloten dat jij een “verstoorder van de markt” bent.
Dus ja: straks mag ik huurders gaan onderhouden. Met m’n eigen geld.
Want met sommige van de nieuwe voorstellen zou de maximale huurprijs zo laag liggen dat ik mensen huisvesting geef, betaal voor het onderhoud, én zelf geld moet bijleggen. Sorry hoor, maar wie heeft dit bedacht? En vooral: wie dacht dat dit de markt zou verbeteren?
En wat gebeurt er dan? Juist. De verkoopgolf begint
En nee hoor, wij zijn geen uitzondering. De hele markt is in beweging. Investeerders van vastgoed — die vreselijke mensen die ervoor zorgen dat anderen een woning kunnen huren — trekken zich massaal terug. Want als iets structureel verliesgevend wordt, dan ben je geen investeerder meer. Dan ben je filantroop met een hypotheek.
Wij ook dus.
We hadden een woning waarin iemand keurig woonde. Blije huurder, rustige situatie, alles in balans. Tot die persoon eruit ging. En wij, vooruitkijkend naar wat we dan aan huur zouden mogen vragen, tot de conclusie kwamen: dit is compleet onaantrekkelijk geworden.
Met de oude huur zat het allemaal wel snor. Maar onder de nieuwe regels? Geen ruimte meer. En daarbovenop: de dreiging dat alles ook nog eens volledig belast gaat worden.
We waren er klaar mee.
Dus die woning — ja, die is nu in de verkoop. Niet omdat we dat willen. Maar omdat we geen zin hebben om aan het eind van de maand geld bij te leggen om iemand anders te laten wonen. Dat is niet het idee van pensioenopbouw. Dat is het idee van… tja, ik weet eigenlijk niet wát dat idee is. Want logisch is het in ieder geval niet.
En nee, dit voegt geen woning toe. Het haalt er eentje weg
Het mooiste is: de overheid doet alsof dit beleid woningen toevoegt. Alsof iemand die een huurwoning verkoopt, bijdraagt aan de oplossing van het probleem.
Newsflash: dat is bullshit.
Die woning wás er al. Die woning wás bewoond. Nu niet meer. Misschien koopt iemand hem. Misschien ook niet. Maar één ding is zeker: er is weer een huurwoning minder beschikbaar.
En ondertussen blijven mensen roepen dat verhuurders de markt verpesten.
Tijd voor een ander plan (en een eerlijker verhaal)
Gelukkig ben ik niet het type dat blijft hangen in frustratie. Als iets niet werkt, ga ik iets anders doen. En deze route — investeren in vastgoed in Nederland als vorm van pensioenopbouw — is door overheidsbeleid simpelweg niet meer haalbaar. Punt.
En voor de mensen die denken: ja, maar jij bent ondernemer, dan krijg je ook geen pensioen hè? Klopt. Nog steeds niet. Maar weet je wat? Mijn man wél. En als je zíjn pensioenoverzichten ziet, word je daar ook niet bepaald opgewonden van. Geen gouden jaren in zicht. Hoogstens een paar roestige maanden.
En dan die aanname: dat vastgoedbeleggers lui achteroverleunen terwijl het geld binnenstroomt. Laat me je uit die illusie halen. Wij zijn niet vier keer per jaar op vakantie gegaan. We gingen met z’n tweeën fulltime aan de bak. Wij schrapten luxe. Spaarden. We staken alles wat overbleef in die 30% eigen inleg, keer op keer. Niet omdat we het zo leuk vonden om wc-potten van huurwoningen te vervangen, maar omdat we geloofden in een plan. In een toekomst. In vrijheid.
En nu worden we afgestraft doordat we vastgoed hebben.
Met hogere belastingen. Regels die elk rendement eruit trekken. Met het bizarre vooruitzicht dat je een woning bezit en moet betalen om iemand anders erin te laten wonen.
Toen ik zelf huurde, kwam niemand mijn huur betalen. En nu worden wij ineens geacht om anderen te sponsoren met ons spaargeld? Omdat we het ‘kunnen missen’? Wie bepaalt dat eigenlijk?
Dus ja, we kijken verder. Naar investeringen in het buitenland. Naar emigratie. Maar ook naar systemen die nu al waarde leveren. Zoals mijn werk met Beyuna, waarin ik niet alleen aan gezondheid werk — maar ook aan financiële vrijheid. Geen snelle winst, maar wel échte opbouw. Omdat ik geloof dat vrijheid iets is wat je verdient door te bouwen. Niet door te wachten op een overheid die je inruilt zodra je succesvol wordt.
We zijn nog aan het zoeken. Nog aan het bouwen. Maar met die mix — vastgoed, ondernemerschap, nieuwe inkomstenstromen — komen we hopelijk uit op iets dat wél klopt. Iets wat niet afhangt van politieke grillen of scheve beeldvorming.
En voor wie dit leest met de gedachte: “Ja maar jullie hadden zeker geluk” — weet dan: we hadden geen geluk. We maakten keuzes. We lieten dingen. Deden het met minder. En ja, we hadden hoop. Maar dat mag geen reden zijn om mensen zoals wij de deur uit te jagen.
💬 Ben jij ook klaar met wachten op een pensioen dat misschien nooit komt? En wil je weten hoe ik met Beyuna bouw aan financiële vrijheid op mijn eigen voorwaarden? Stuur me gerust een bericht — ik vertel je graag hoe ik dat aanpak, zonder gedoe en mét resultaat. Lees zelf meer over Beyuna of contact mij
