Mindset in de praktijk (of: verkeerde vrienden, familie-editie)
Ik dacht dat mindset in de praktijk ging over kalm blijven in een zaal waar zes mensen tegelijk door de spreker heen zitten te kletsen. En dat was ook zo — tot ik thuiskwam. Want daar wachtte de échte test, weer 1 nu op dag 5.
De meeste mindset-oefeningen zijn niet in een notitieboekje. Ze zitten in de gesprekken die je niet meer wilt voeren, de verjaardagen die je niet meer bezoekt, en de familie die maar niet snapt dat jouw grenzen niet ter discussie staan.
Ik heb een extreem oppervlakkige relatie met mijn moeder. En dat is oké.
Ik heb een broer waar ik geen contact mee heb.
Ook oké.
Maar voor mijn ouders niet.
Want zij blijven geloven dat als de kinderen ooit weer aan één tafel zitten,
het leven ineens een feelgoodfilm wordt. Maar waar blijven die verkeerde vrienden nu? Rustig, ze komen eraan.
Ik weet niet precies welke psychologie daarachter zit — jij misschien wel —
maar het lijkt iets te zijn van ouders die ouder worden:
“Als ik er straks niet meer ben, hebben jullie tenminste elkaar nog.”
Alsof dat ooit de garantie is voor geluk.
Alsof bloedverwantschap heelt wat karakterverschil al jaren bevestigt.
💊 De feiten over verkeerde vrienden
Mijn broer is drugsverslaafd. Dat zeg ik niet met woede, niet met schaamte, gewoon als feit.
Hij heeft zijn pad, ik het mijne. Ik ga niet om met drugsverslaafden — nooit gedaan.
Niet uit oordeel, maar uit waarde.
Dat is een keuze over wie ik in mijn energie toelaat.
En het ironische?
Toen ik een tiener was, mocht ik niet omgaan met verkeerde vrienden. Vriendinnen die feestten, dronken, blowden. “Geen goed gezelschap,” zeiden mijn ouders.
En nu, dertig jaar later, proberen ze me precies het omgekeerde op te leggen:
“Je moet wél omgaan met je broer.”
Omdat het familie is.
Dus:
Een vriendin met een joint is ‘gevaarlijk’.
Een broer met een verslaving is ‘vergeeflijk’.
Logica van bloedbanden, zullen we maar zeggen.
💬 Mindset in de praktijk
Echte mindset is niet hoe vaak je mediteert of hoe goed je je ademhaling beheerst.
Het is durven zeggen:
nee, ik ga daar niet naartoe.
Nee, ik ga geen toneelstuk opvoeren voor de familie.
Nee, ik ga mijn waarden niet inruilen omdat iemand anders daar beter van slaapt.
Het is ook niet hard, of kil.
Het is helder.
En helderheid is vaak precies wat mensen verwarren met afstand.
Ik hoef niet met iedereen vrede te sluiten om in vrede te zijn.
Ik hoef niemand te vergeven die ik allang heb vergeven en losgelaten.
Ik kies wat ik toelaat in mijn leven,
en dat is geen afwijzing — dat is volwassen verantwoordelijkheid. En jouw reactie, daar schreef ik deze blog over.
😏 De grap van het maximum potential weekend
Toen ik in de zaal zat en mensen door de spreker heen zaten te praten, dacht ik nog: “Kijk, mindset in de praktijk.” Maar nu zie ik dat het dieper ging. De echte training begint niet bij de spreker, maar bij je familie.
Bij de gesprekken waarin je rustig blijft, ook als iemand jouw nee als aanval hoort.
Dus ja, over mindset in actie.
Over stilte zonder strijd.
Over grenzen zonder schuld.
En over verkeerde vrienden — die soms gewoon familie blijken te zijn.
💬 Ben jij ook klaar om zelf te kiezen wat je doet? Ontdek hoe ik met Beyuna bouw aan (financiële) vrijheid op mijn eigen voorwaarden — zonder gedoe en mét zelf gekozen vrienden.
👉 https://kseen.beyuna.com/become-distributor
