de spiegel van afwijzing
Soms komt groei niet met applaus, maar met fronsen. En dat is prima — tot iemand fronsend over jouw groei begint te praten alsof je een raar experiment bent.
Ik was laatst op een training over mindset. Niet mijn eerste, niet mijn laatste.
En blijkbaar is dat voor sommige mensen een rode lap. Of eigenlijk: een gele broek.
Zie het zo: er is iemand die óók met mindset bezig is, maar die altijd een blauwe broek draagt. Niks mis mee — blauw is veilig, professioneel, betrouwbaar. En als ik in haar buurt ben, draag ik ook een blauwe broek. Want ik pas me aan aan de setting. Ik waardeer de blauwe broek.
Maar op een dag kom ik op een ander evenement, in m’n vrije tijd, en ik draag — schrik niet — een gele broek. Gewoon omdat ik daar zin in had. En ineens wordt dat een ding. Een onderwerp. Een analyse.
Een “waarom zou je dat doen?” En dan denk ik: weet je wat gek is?
Ik draag jouw blauwe broek als ik bij jou ben. Ik volg de training, ik betaal het lidmaatschap, ik ben aanwezig. Ik ben loyaal. Alleen — buiten jouw kring draag ik iets wat beter bij míj past.
En blijkbaar is dat onacceptabel.
🤷♀️ De clou van de blauwe broek, het gaat niet over een broek
Het grappige is: het gaat nooit over de broek. Het gaat over projectie. Iemand ziet iets wat zij zelf niet begrijpt, en in plaats van nieuwsgierig te zijn, keurt zij het af. Dat zou niet erg zijn als het kwam van iemand aan de bar, maar dit kwam van iemand die zélf over mindset praat.
😏 De ironie van de mindsetprediker
Het mooiste is dat het uitgerekend mensen zijn die over mindset praten. Die je vertellen dat je moet investeren in jezelf. Dat je moet groeien. Maar zodra jij dat doet op een manier die niet de hunne is, word je ineens naïef, zweverig of “beïnvloed door marketing.”
Ik vind dat fascinerend. Dat iemand die het woord mindset in z’n bio heeft, niet kan omgaan met iemand die een andere mind heeft.
🪞 Waarom het me toch raakte
Ik weet waarom het bleef hangen. Niet omdat ik twijfelde aan mijn keuze — maar omdat ik me niet gezien voelde in mijn intentie. Lees hier meer over durven.
Ik bedoel: ik doe het werk. Ik reflecteer, ik investeer, ik leer. En dan krijg je iemand die je niet prijst voor je groei, maar je neerzet als een naïeve volger. En dat is goed als ik haar “volg” en verkeerd als ik een ander “volg”. Dat voelt oneerlijk. Want het is niet waar.
En eerlijkheid is voor mij heilig. Als iemand zegt “ik snap het niet, maar tof dat jij het doet” — prima. Maar doen alsof je superieur bent terwijl je? Wat gewoon bang bent voor kleur? Daar haakt mijn systeem op af. Dan breekt de verbinding een klein beetje, dan brokkelt er wat vanaf.
💥 Over motivatie en mismatch
Het doet me ook beseffen hoe verschillend we zijn gebouwd. Er zijn mensen die groeien door zichzelf uit te schelden. Die roepen: “Kom op, sukkel, doe beter!”
Prima. Voor hen werkt dat. Ze hebben testosteron als brandstof, meestal mannen voor wie dit echt goed werkt. Ik heb energie nodig als richtingaanwijzer. Rust. Humor. Een tikje zelfspot. Niet iemand die mij afblaft omdat zij m’n tempo niet begrijpt. En de energie verkeerd inschat.
Ik ben niet minder gedreven. Ik gebruik gewoon een andere motor.
✨ De conclusie van de broekencollectie
De blauwe broek is niet fout.
De gele ook niet.
Wat fout is, is doen alsof jouw kleur de enige juiste is.
Ik ben klaar met verantwoording afleggen voor wat mij voedt. Als iets mij energie, inspiratie of helderheid geeft — dan doe ik het. Zelfs als dat betekent dat iemand met z’n armen over elkaar zegt:
“Ja, maar ik vind blauw beter.”
Prima.
Dan draag jij blauw.
Ik draag geel.
En we zijn allebei aangekleed.
💬 Ben jij ook toe aan kleur en een eigen visie? Ontdek hoe ik met Beyuna bouw aan vrijheid op mijn eigen voorwaarden — zonder gedoe en mét resultaat. En neem contact op met mij. Of doe eerst vooronderzoek en verras mij met jou vragen!
👉 https://kseen.beyuna.com/become-distributor
